Soalan

1. Apakah peranan ASEAN dalam memastikan keselamatan negara-negara ASEAN?

2. Apakah faktor utama pertubuhan ASEAN?

3. Nyatakan kerjasama-kerjasama ASEAN dalam sosial dan kebudayaan.

4. Faktor penubuhan OIC.

5. Peranan OIC dalam isi Israel - Palestine.

6. Nyatakan secara ringkas kerjasama OIC dalam memastikan pembangunan Afrika.

Konsep Kebebasan Beragama Di Malaysia (Mohd Shawizal Mohd Wasli)

Namun begitu, suatu penjelasan telah dibuat berulang kali, bahawa Perkara 3 Perlembagaan Persekutuan memperuntukkan Islam adalah agama persekutuan, bukan agama rasmi seperti yang biasa dihujahkan oleh pihak-pihak yang tidak memahami konteks perundangan. Mendefiniskan Islam sebagai “agama rasmi” negara adalah tidak tepat kerana perkataan “rasmi” itu tidak pernah disebut dalam Perkara 3.  Frasa “agama rasmi” juga akan menyempitkan tafsiran tersebut dan akan menjadikan agama Islam terhad kepada amalan ritual  serta upacara rasmi dan keagamaan semata-mata.

            Peruntukan Perkara 3 ini amat bersangkut paut dengan kelangsungan kuasa Raja-raja Melayu, sebagai ketua agama Islam di persekutuan dan di negeri-negeri. Peruntukan ini tidak mudah untuk dipinda, kerana ia perlu mendapat perkenan Majlis Raja-Raja, walaupun setelah mendapat sokongan dua pertiga ahli parlimen.Walaupun Islam diiktiraf sebagai agama Persekutuan, tetapi secara harmoninya, penganut-penganut agama lain masih bebas untuk menganut dan mengamalkan agama mereka. Ini bukan sahaja diperuntukkan dalam Perkara 3 (1) di atas, malah ditekankan lagi dalam Perkara 11 (1) Perlembagaan yang memperuntukkan bahawa : “Tiap-tiap orang adalah berhak menganuti dan mengamalkan agamanya dan, tertakluk kepada Fasal (4), mengembangkan agamanya.”

            Malah, Perkara 11 (3) Perlembagaan memberikan hak kepada penganut agama-agama ini termasuk agama Islam untuk menguruskan hal ehwal agamanya sendiri, menubuh dan menyelenggara yayasan untuk tujuan agama masing-masing dan khairat, memperolehi dan mempunyai harta serta memegang dan mentadbirkannya mengikut undang-undang. Sungguhpun begitu, kebebasan yang diberikan tersebut tidaklah bermaksud agama-agama bukan Islam boleh menyebarkan agama mereka kepada penganut agama Islam. Ini adalah sesuai dengan kedudukan Islam sebagai agama tertinggi dalam Negara.Maka, Perkara 11 (4) memberi kuasa kepada kerajaan negeri atau kerajaaan persekutuan untuk menggubal undang-undang bagi mengawal atau menyekat penganut agama bukan Islam menyebarkan atau mengembangkan ajaran atau kepercayaan mereka kepada orang-orang Islam.

            Perkara 11 (4) Perlembagaan memperuntukkan “Undang-undang Negeri dan mengenai Wilayah-Wilayah Persekutuan Kuala Lumpur dan Labuan, undang-undang persekutuan boleh mengawal atau menyekat pengembangan apa-apa iktikad atau kepercayaan ugama antara orang-orang yang menganuti ugama Islam.”Kebebasan yang diberikan untuk mengamalkan agama masing-masing ini juga tidaklah sehingga membenarkan apa-apa perbuatan yang bertentangan dengan undang-undang,  mendatangkan masalah kepada kesihatan awam dan akhlak individu yang lain. Perkara ini diperuntukkan dalam Perkara 11 (5) Perlembagaan.

Disediakan Oleh:

Mohd Shawizal Mohd Wasli

07DAT14F1009

Konsep Kebebasan Beragama Di Malaysia (Mohd Nizamuddin Bin Kahal)

Kebebasan agama ialah prinsip yang menyokong kebebasan individu atau masyarakat untuk mengamalkan adama atau kepercayaan secara tertutup atau terbuka. Kebebasan beragama termasuk kebebasan untuk menukar agama dan tidak mengikut apa-apa agama. Dalam negara yang mengamalkan kebebasan beragama, agama-agama lain bebas diamalkan dan pemerintah tidak menghukum atau menidas mengikut kepercayaan yang lain daripada agama rasmi.

            Di Malaysia, walaupun islam di iktaraf sebagai agamapersekutuan tetapi secara harmoninya, penganut-penganut agama lain masih bebas untuk menganut dan mengamalkan agama mereka. Kebebasan agama diabadikan dalam Perlembangan Malaysia. Pertama, Fasal 11 menetapkan bahawa setiap orang mempunyai hak menjalankan agamanya dan tunduk pada undang-undang yang berlaku menyekat penyebaran agama-agama lain untuk umat Islam untuk menyebarkannya. Kedua, perlembagaan juga menetapkan bahawa Islam adalah agama negara, tetapi agama-agama lain boleh dipraktikkan dalam damai dan harmoni(PERKARA13)

           Perkara 11(1) tiap-tiap orang adalah berhak menganuti dan mengamalkan agamanya dan tertakluk kepada Fasal(4), mengembangkan agamanya. Selain itu, tiada sesiapa pun boleh dipaksa membayar apa-apa cukai jika pendapatan dari cukai itu adalah diuntukkan khas sama ada kesemuanya atau sebahagiannya bagi maksud-maksud sesuatu agama yang lain daripada agamanya sendiri. Seterusnya, tiap-tiap kumpulan agama adalah berhak menguruskan hal-ehwal agamanya sendiri, menubuhkan dan menyenggara yayasan-yayasan bagi maksud-maksud agama atau khairat dan memperolehi dan mempunyai harta serta memegang dan mentadbirkannya mengikut undang-undang. Selanjutnya, undang-undang negeri dan mengenai dengan Wilayah-Wilayah Persekutuan Kuala Lumpur, Labuan dan Putrajaya , undang-undang persekutuan boleh mengawal atau menyekat pengembangan apa-apa iktikad atau kepercayaan agama antara orang-orang yang menganuti agama islam. Akhir sekali, perkara ini tidaklah membenarkan apa-apa perbuatan yang berlawanan dengan mana-mana undang-undang am yang berhubungan dengan ketemteraman awam, kesihatan awam atau akhlak.


Disediakan Oleh:
Mohd Nizamuddin Bin Kahal
07DAT14F1063

Konsep Kebebasan Beragama Di Malaysia (Arthur Mike Chee)

Suatu penjelasan perlu dibuat berulang kali, bahawa Perkara 3 Perlembagaan Persekutuan memperuntukkan Islam adalah agama persekutuan, bukan agama rasmi seperti yang biasa dihujahkan oleh pihak-pihak yang tidak memahami kotenks perundangan.

           

Mendefinisikan Islam sebagai “agama rasmi” negara adalah tidak tepat kerana perkataan “rasmi” itu tidak pernah disebut dalam Perkara 3. Frasa “agama rasmi” juga akan menyempitkan tafsiran tersbut dan akan menjadikan agama Islam terhad kepada amalan ritual serta upacara rasmi dan keagamaan semata-mata. Perkara 3 (1) Perlembagaan memperuntukkan bahawa : “Islam ialah agama bagi Persekutuan ; tetapi agama-agama lain boleh diamalkan dengan aman dan damai di mana-mana Bahagian Persekutuan”

           

Islam diiktirafkan oleh Perlembagaan sebagai agama Tertinggi Negara bukan sahaja disebabkan faktor dari fakta sejarah, yang mana Islam menjadi agama yang dominan di Semenanjung Tanah Melayu sejak kurun ke-12 lagi, tetapi juga sebagai mengiktiraf tonggak dan kekuasaan Raja-Raja yang semuanya adalah beragama Islam sewaktu Negara ini dibentuk. Walaupun Islam diikitraf sebagai agama Persekutuan, tetapi secara harmoninya, penganut-penganut agama lain masih bebas untuk menganut dan mengamalkan agama mereka. Ini bukan sahaja diperuntukkan dalam Perkara 3 (1) di atas, malah ditekankan lagi dalam Perkara 11 (1) Perlembagaan, yang memperuntukkan bahawa : “tiap-tiap orang adalah berhak menganuti dan mengamalkan agamanya dan tertakluk kepada Fasal (4), mengembangkan agamanya.”

            Selain itu, Perkara 11 (3) Perlembagaan memberikan hak kepada penganut agama-agama ini termasuk agama Islam untuk menguruskan hal ehwal agamanya sendiri, menubuh dan menyelenggara yayasan untuk tujuan agama masing-masing dan khairat, memperolehi dan mempunyai harta serta memegang dan mendtadbirkannya mengikut undang-undang. Akan tetapi kebebasan ini bukan bermaksud agama-agama bukan Islam boleh menyebarkan agama mereka kepada penganut agama Islam. Ini adalah sesuai dengan kedudukan Islam sebagai agama tertinggi dalam Negara.

            Maka, Perkara 11 (4) memberi kuasa kepada kerajaan negeri (Undang-undang Negeri dan mengenai Wilayah-Wilayah Persekutuan Kuala Lumpur dan Labuan) atatu kerajaan persekutuan (Undang-undang Persekutuan) boleh mengawal atau menyekat pengembangan ajaran atau kepercayan agama bukan Islam kepada orang-orang yang menganuti agama Islam.

            Kebebasan yang diberikan untuk mengamalkan agama masing-masing ini juga tidaklah sehingga membenarkan apa-apa perbuatan yang bertentangan dengan undang-undang, dan mendatangkan masalah kepada kesihatan awam dan akhlak individu yang lain. Perkara ini diperuntukkan dalam Perkara 11 (5) Perlembagaan. 


Disediakan Oleh:
Arthur Mike Chee
07DAT14F1043

Konsep Kebebasan Beragama Di Malaysia (Syahrizan Bin Dzulkiflee)

     Malaysia adalah sebuah negara yang dibina dalam jaringan kepelbagaian rupa bangsa dan agama. Hidup dalam sebuah Negara bermasyarakat majmuk memerlukan sikap toleransi tinggi dan nilai hidup bersama yang kukuh. Inilah  uniknya Malaysia sejak dulu dibina  secara bersama berteraskan prinsip perlembagaan dan falsafah Rukun Negara. Jadi berlandaskan kesepadua  itulah negara mampu memacu kejayaan yang mencetuskan rasa cemburu negara lain. Ini kerana walaupun kita hidup dalam masyarakat pelbagai kaum yang mengamalkan budaya hidup dan anutan agama berbeza. Oleh itu, wujudnya kebebasan beragama di Malaysia. Hal ini kerana, seluruh rakyat mempunyai hak untuk memilih agama sendiri tetapi bagi kaum melayu, meraka wajib menganut agama Islam.

      Kebebasan beragama ialah prinsip yang menyokong kebebasan individu atau masyarakat, untuk mengamalkan agama atau kepercayaan dalam ruang  peribadi atau umum. Kebebasan beragama termasuk kebebasan untuk menukar agama dan tidak mengikut mana-mana agama. Dalam negara yang mengamalkan kebebasan beragama, agama-agama lain bebas diamalkan dan ia tidak menghukum atau menindas pengikut kepercayaan lain yang lain daripada agama rasmi.

     Agama Islam ialah agama bagi persekutuan, tetapi agama-agama lain boleh diamalkan dengan aman dan damai di mana-mana bahagian Persekutuan. Setiap Negeri yang mempunyai Raja, kedudukan Raja adalah sebagai Ketua Agama Islam. Bagi Negeri-negeri yang tidak mempunyai Raja seperti Melaka, Pulau Pinang, Sabah dan Sarawak hendaklah masing-masing membuat peruntukan bagi memberi Yang di-Pertuan Agong berkedudukan sebagai Ketua Agama Islam dalam Negeri itu.

     Selain itu, perkara 11 menerangkan mengenai kebebasan beragama dalam peruntukan perlembagaan Malaysia. Seluruh rakyat berhak memilih agama yang ingin di anuti tetapi untuk kaum Melayu, mereka wajib menganut agama Islam. Terdapat beberapa klausa dalam perlembagaan yang menerangkan konsep sebenar kebebasan beragama yang dibenarkan di Negara ini. Setiap orang adalah berhak menganuti dan mengamalkan agamanya dan tertakluk kepada Fasal (4), mengembangkan agamanya. Undang-undang Negeri dan mengenai Wilayah-wilayah Persekutuan Kuala Lumpur dan Labuan, Undang-undang Persekutuan boleh mengawal atau menyekat pengembangan apa-apa iktikad atau kepercayaan agama antara orang-orang yang menganuti agama.

     Seterusnya, perkara 11 fasal (4) juga menerangkan mengenai kebebasan beragama dalam perlembagaan Malaysia. Hal ini kerana, perlembagaan memberi kuasa kepada kerajaan negeri atau persekutuan untuk mengubal undang-undang bagi mengawal atau menyekat penganut agama bukan islam menyebarkan atau mengembangkan ajaran atau kepercayaan meraka kepada orang-orang islam. Kebebasan yang diberikan untuk mengamalkan agama masing-masing ini juga tidaklah sehingga membenarkan apa-apa perbuatan yang bertentangan dengan undang-undang, mendatangkan masalah kepada kesihatan awam dan akhlak individu yang lain. Perkara ini diperuntukan dalam perkara 11 (5) Perlembagaan.

     Di samping itu, dalam perkara 11 fasal (4),  perlembagaan Malaysia memang memperuntukan kebebasan beragama dalam persekutuan. Seluruh rakyat mempunyai hak untuk memilih agama sendiri tetapi bagi kaum melayu, meraka wajib menganut agama islam. Walaupun konsep kebebasan beragama diamalkan tetapi terdapat pengecualian tertentu terhadap kebebasan tersebut. Penyebaran agama bukan islam di Negara adalah dilarang dan tidak dibenarkan sama sekali dan sesiapa yang terlibat menyebarkan agama bukan islam akan disabit kesalahan dan akan didenda di bawah akta-akta yang telah ditetapkan.

     Kesimpulannya, seluruh rakyat haruslah menghormati dan tidak memburuk-burukkan  agama orang lain agar dapat membina satu negara yang bersatu padu. . Matlamat kita ialah mewujudkan satu bangsa yang bukan saja taat setia kepada Negara tetapi mempunyai masa depan yang cerah. Ke arah mencapai matlamat ini, kita perlulah meningkatkan usaha menyatupadukan rakyat di samping menghapuskan perasaan syak wasangka dan prejudis diantara satu sama lain.

Disediakan Oleh:

Syahrizan Bin Dzulkiflee

07DAT14F1075